کتاب های دانشگاهی

فهم معنای طراحی شهری، بر اساس قاعده "دور هرمنوتیکی" در قالب چرخه­ای مستمر از تاویل دو سپهر "نظریه"و عمل صورت می­پذیرد. ضرورت فهم "جزء" در بستر "کل": تعامل مقیاس­های محلی و راهبردی.

   طراحی شهری، فرآیند شکل بخشی به فرم کالبدی شهر است و در این میان "فضای همگانی" فقط معرف جنبه­ای از جوانب "فرم شهر" و نه لزوما تمامیت آن می­باشد. به عبارت دیگر در حالیکه طراحی فضای همگانی، بخشی از طراحی شهری را تشکیل می­دهد، معهذا فروکاستن کلیت "طراحی شهری" به "طراحی فضاهای شهری" موجب می­گردد که طیف کامل عمل طراحی شهری متشکل از پیوستاری از مداخلات در سطوح گوناگون، مورد غفلت قرار گیرد. در دوران اولیه شکل­گیری طراحی شهری بعضا تصور می­گردد با تحدید "بزرگی موقعیت مداخله" و تعریف قلمرو طراحی شهری به عنوان حرفه­ای که به طراحی فضاهای شهری و یا رشته­ای از طراحی که "با موقعیت­های شهری با مساحت حدود نیم مایل مربع سروکار دارد"این رشته و حرفه را تعریف نمایند.  (Banham, 1976, 130)حال آنکه در سال­های اخیر قلمرو طراحی شهری حتی طراحی حوزه مناطق کلانشهری را در برگرفته و به بیان دیگر مقیاس و اندازه محدودی برای موقعیت­های مداخله آن نمی­توان تعریف نمود. (گلکار، 1378، 15)

مطالعات در فضا و زمان، امكان يافتن نظمي در بي نظمي و دريافت الگوهاي ساده را فراهم نموده، و نشان ميدهد كه محيطهاي زيستي بر اساس فرهنگ و رسوم مردم شكل گرفته و حاصل تداوم رفتارهاي ويژهاي در طي زمان هستند، كه خود دليلي بر وجودفلسفهاي خاص براي آن رفتار ميباشد. پس به دليل وجود ثبات در عمل شيوههاي گوناگون انجام كار، شناخت ثبات به اندازه تغييرو تحول از اهميت برخوردار ميشود. ثبات رفتاري انسان در محيط، حاصل خصيصهي كلي ذهن بشر و نياز به نظم بخشيدن جهان و
معنا و مفهوم دادن به آن است، ذهن بشر، جهان بينظم پيرامون را طبقهبندي كرده و مدلي آگاهانه براي جهان به وجود ميآورد. ازاين زاويه همهي محيط زيست انسان از بناها، مناظر و شهرها همه و همه حاصل اين فعاليت مي باشند . به عبارت ديگر، محيطمصنوع بيان فيزيكي ايدههاي حاصل از تبيين جهان ارزيابي ميشوند و به همين دليل است كه شكل انواع نظمها بر اساس فرهنگ-ها متفاوت رخ مينمايد.
مكانها تركيبي از نظم طبيعي و نظم انساني بوده و از مراكز با اهميت تجارب بلافصل ما از جهان محسوب ميشوند. خاصيت اصليمكان در توانايي نظم دهي، تمركز بر مقاصد، تجربه و رفتار بشري به طور فضايي است. بايد پذيرفت كه مكان بيشكل چيزي فراتر ازمحل انتزاعي دكارتي و كليتي مملو از كيفيتهاي گوناگون است. بنابراين آنچه مكان را به مركزي پر محتوا و عميق از هستي و وجود
بشري تبديل ميكند، برآيند و حاصل بر همكنش مولفههاي كالبدي، عملكردي و معنايي مكان است.
از اين زاويه فضاهاي ديرپا و عناصر تاريخي درون يك شهر، نه تنها از طريق نشانهها، روايتي از تاريخ و شكل دهنده به يك خاطرههستند، بلكه بستر مكاني و عيني روايتهايي هستند كه از طريق شيوههاي ديگر ابزار ارتباطي، همچون روايت شفاهي، منتقل مي -شوند و با اتصال به مكانها همانند صحفهاي مكانمند با نشانههاي مرئي بازسازي شده و در خاطرهي نسلهاي آتي ثبت مي شوند .
مكانها، همچنين در زمانهاي مختلف، نقشهاي گوناگون يافته و با فعاليتها و كاركردهاي متنوع، هويتي پويا مييابند، موضوعي كهبدليل حضور رويدادهاي متغيير در گذر زمان شكل ميگيرد و موجب پديدار شدن مكانهاي ديرپا در شهر ميشود.
 

شكل سازي، از اساسي ترين پرسش ها در آموزش و حرفه
معماري ميباشد. توليدات معماري اغلب با بحث هايي درباره
درستي روش طراحي آنها، بررسي رابطه ميان فرم و عملكرد ،
زيبايي شناسي و سيستم هاي ساخت و ساز، فضا و ساختار،
نياز كاربر و هزينه هاي ساخت و ساز به هر شكل ممكن، همراه
است.
در سال هاي اخير ابزار كامپيوتري، تكنيك هاي خلاقانه اي
براي "فرم يابي " معرفي كرده اند كه طراحي و توليدات
معماري را منقلب كرده است. اين تكنيكه ا اغلب با عناويني
همچون "طراحي زايا"، "طراحي پارامتري" يا "طراحي
الگوريتمي" تعريف مي شوند. اين تكنيك ها در موافقت با
پيچيدگي هايي كه به واسطه كامپيوتر ايجاد ميشوند، روابط
قابل پيش بيني ميان فرم و بيان را نقض ميكنند تا مسير هاي
طراحي جديدي به معماران ارائه دهند كه در نتيجه آن، امكان
توسعه توپولوژيهاي به وجود مي آيد. آنها تمركز را از فرم
(kolarevic ) سازي به فرم يابي منتقل كرده اند .(كولارويچ
.(2003
منتقدان اين رويكردهاي طراحي ادعا مي كنند كه اين روش
ها، خروجي معماري را از فضا و كاربران آن جدا كرده و منجر
به كاهش كيفيت فضايي و يكپارچگي ساختمان در محيط
شهري مي شود. علاوه بر اين، برخي م عتقدند كه رويكرد ي
كاملا كامپيوتري منجر به قطع ارتباط با مدلسازي فيزيكي و
تكنيك هاي طراحي كه اساس اموزش معماري است، مي شود
و در نهايت باعث بي كيفيتي مصالح، اثرات و خواص مي شود .
با اين حال، مدتها قبل از انقلاب ديجيتال، تكنيك هاي
فرم يابي زايايي متعددي در معماري وجود داشته است. در آغاز
قرن بيستم، بسياري از معماران، مهندسان و طراحان روياگر ا
و فري اتو (Frederick kiesler) مانند فردريك كيسلر
روش هايي براي طراحي بكار گرفتند كه بسيار ،(Frei Otto)
شبيه به رويكردهاي كامپيوتري امروزي بودند. به نظر مي رسد
8 مقدمه اي بر طراحي زايشي طراحي زايشي (فرم+تكنيك)
كه تكنيك هاي طراحي كامپيوتري جديد آنچنان كه بايست ،
بديع نيستند و بكارگيري آنها بدون استفاده از ابزار هاي
كامپيوتري، امكان پذير است. آيا آنچه بايد هدف منتقدان
معماريِ ديجيتالي قرار بگيرد، ابزار است يا روش طراحي؟ در
ادامه بيشتر درمورد اين كشمكش دائمي شفاف سازي خواهد
شد.
 

سیستم های سازه ای ساختمان

طراحی مبتنی بر شواهد برای مراکز درمانی

کاربری زمین ها ، عدالت فضایی ،الگوها و روش ها

حفاری و آتشباری(صخره و تونل)

بررسی پدافند غیر عامل در سدهای خاکی و علل خرابی آنها

بخشی از پیشگفتارکتاب

ساخت و ساز تازه شروع شده بود. من و مدیر پروژه یک الگویی از BIM برای این پروژه داشتیم که در ابتدا توسط مدل سازان شخص ثالث بر اساس نقشه های دو بعدی معماری ، سازه ای ، مکانیکی ، برق ، لوله کشی و ضد حریق (MEPF)در حدود 85% ارائه شد. هنگامی که ساخت و ساز برای انبار زیرزمینی ساختمان در حال ساخت بود ، پیمانکار عمومی بر اساس 100% نقشه به صورت کامل، BIM جدید دریافت کرد. این نسخه بود که در این جلسه آغازین هماهنگی طراحی ارائه شد. ما پیشنهاد کردیم که پیمانکاران جزء از این مدل BIM استفاده کنند و از آن به عنوان نقطه شروع برای هماهنگی طراحی استفاده کنند. پیمانکاران فرعی موجود در اتاق با استدلال اینکه استفاده از BIM یا محیط سه بعدی در قرارداد آنها نبوده و اکثر آنها توانایی برای تهیه نقشه های ساخت به صورت سه بعدی را ندارند و در نتیجه به شدت از کار و همکاری دست میکشند.( اگرچه برخی از آنها قبلاً به صورت سه بعدی طراحی شده اند ، اما ارائه های خود را به نقشه های دو بعدی با قراردادی از قبل تنظیم شده کاهش داده اند). آنها همچنین اذعان کردند كه "ما همیشه این كار را انجام داده ایم و پروژه ها به خوبی انجام شده اند." با توجه به این استدلال در قرارداد و با توجه به اینکه ما خریدی در دست نداریم ، تصمیم گرفتیم که با هماهنگی طراحی با روند سنتی ادامه دهیم و نقشه های دو بعدی را روی یک میز روی هم قرار دهیم. در همان زمان ، فهمیدم که این فرصتی بی نظیر برای جمع آوری داده هایی برای تحقیقات خودم است. از این رو، من در ماههای زیادی از این جلسات هماهنگی طراحی دوبعدی برای این پروژه شرکت کردم ، و با جمع آوری دقیق اطلاعات مربوط به اینکه کدام معاملات با یکدیگر هماهنگ می شدند، برای کدام منطقه از پروژه هماهنگی می کردند ، دچار چه مشکلات و مسائلی می شدند و انواع سوالات را که در حین فرآیند هماهنگی از هم می پرسیدند را جمع آوری می کردم. بعد از هر جلسه ، من به دفتر خود می رفتم و برای همان جفت معاملات و مناطقی که محور جلسه آن روز بود ،بر اساس مدل BIM اجرا می کردم و سپس نتایج را مقایسه می کردم. این امر منجر به اولین مطالعه ای شد که دقت و فراخوانی و نتایج کیفیت مدل را در هماهنگی طراحی انجام شده در دو بعدی و سه بعدی مقایسه می کند. نتایج به تفصیل در فصل 3 این کتاب ارائه شده است. پس از دکترای خود ، در ژانویه 2010 به دانشگاه تگزاس در آستین رفتم و اولین دورهBIM را در دانشکده مهندسی ارائه دادم. این مفهوم اولین بار در پاییز 2010 و در ابتدا فقط به دانشجویان تحصیلات تکمیلی ارائه شد. تمرکز بیشتر BIM برای مهندسی ساختمان و مدیریت پروژه بود. مباحث اعم از تخمین هزینه مبتنی بر مدل ، برنامه ریزی و شبیه سازی چهاربعدی و هماهنگی طراحی در میان دیگران بود. این دوره به شدت تحت تأثیر مشاهدات و مباحثات من با شرکای صنعت ، که به طور مداوم من را به چالش کشیده اند برای اطمینان از دانش آموزان در حال بدست آوردن جدیدترین و پر ارزش ترین تجربه های یادگیری می توانند باشد. دوره من به تفصیل در فصل 9 شرح داده شده است. بخش بزرگی از دوره مربوط به هماهنگی طراحی است و در طول سالها ، من این مدل از دوره را - و همچنین سایر مدل ها - را با یک بخشی از مرجع تحویل داده ام. همان جایی است که من نیاز به انتظام بخشیدن دانش هماهنگی طراحی ، بهترین روشهای صنعت، مثالها و دستورالعملهای فرآیند را در یک محدوده دیدم. در دو دهه گذشته ، من طیف گسترده ای از اقدامات در جهت هماهنگی طراحی را مشاهده کرده ام و امیدوارم این کتاب یک نقطه شروع مشترک باشد، که با بهره گیری از آن هم سازمان ها و هم دانشجویان بتوانند به ساخت و ساز بپردازند.

مقدمه 9
مقدمه
اين كتاب تنها يك كتاب طراحي شهري، سياست اجتماعي و يا راهنماي مديريت نيست، بلكه در واقع
تركيبي از هر سه موضوع فوق و چند موضوع ديگر بوده و چالشي بر خلق و حفظ فضاهاي عمومي موفق براي
بدست آوردن ديدگاهي جامع است، كه مجموعة طراحي و مديريت در حيطة گستردة مفهوم سياست شهري را
شامل مي شود. كتابهاي بسياري دربارة فضاهاي عمومي مطابق ديدگاه طراحي (معمولاً بصري) نوشته شده
اند و برخي نيز مطابق ديدگاه هاي سياسي نوشته شده اند. من وظيفة نسبتاً خطيري در حفظ تعادل ميان
چندين رشتة علمي را عهده دار شده ام، چرا كه احساس مي كنم كه ما تنها با اتخاذ اين رويكرد پيچيده، در
ساختن فضاهاي دوستانه تر موفق خواهيم شد. همچنانكه كين ورپول 1، يكي از نيرومندترين و باهوش ترين
مسلماً ماهيت عميق اجتماعي و اقتصادي شرايط است كه يك » : نويسندگان دربارة فضاهاي عمومي، مي گويد
اجتماع پرطراوت و فرهنگ فضاي همگاني را پي ريزي يا تخريب مي كنند، روشن است كه طراحي يا معماري
نقل شده ) « به تنهايي نمي توانند اين مسائل را حل كند، اگر چه عموماً ادعا مي شود كه آنها اين توان را دارند

خلاصه کتاب
چرا وقتي ما دارايي سرشاري در همة زمينه ها داريم براي فضاها و مكانهايي بطور بالقوه و پربار، بمنظور
لذت بردن شهروندان استفاده نمي كنيم، آيا ما اغلب محيط هاي مصنوعي آفريده ايم كه براي استفاده عمومي
بي روح يا غير دوستانه درك شده اند و در برخي موارد، قطعاً ناخوشايند هستند؟
مردم چه نوعي از فضاهاي عمومي را ترجيح مي دهند؟ اين كتاب در پي كشف آن چيزي است كه به
مي دهد، براي آنكه ما مي توانيم از گذشته و حال براي طراحي، « سرزندگي » و « هويت » برخي مكانها
نگهداري و اداره كردن محيط هاي مصنوع با كيفيت بالاتر در آينده استفاده كنيم.
اين كتاب كه با الهام از نظريه، تحقيق و مطالعات موردي تاليف شده، فاكتورهايي را شناسايي مي كند كه
مردم را به مكانهاي معين سوق مي دهد. در سالهاي 1960 و 70 ميلادي مباحث شاياني دربارة آنچه كه
محيطهاي شهري قابل سكونت را از موارد ناخوشايند (و متعاقباً مسئله دار) متمايز مي كند منتشر گرديد (به
1977 نگاه كنيد). مباحث مهم دربارة فرم و ماهيت 1961 ، راپاپورت 3 1961 ، كالن 2 عنوان مثال به جيكوبز 1
فضاها و مكانهاي موفق به توسط بحث هاي تكنيكي محدودتر دربارة قابليت پايداري فيزيكي، امنيت،
مديريت و زيبايي شناسي جانشين شده است. بسياري از مطالعات دربارة كالبد شهر (از جمله آنهايي كه توسط
اين نويسنده نوشته شده) با تحليلي از اينكه چه چيزي اشتباه است شروع مي شوند، اما اين كتاب به اينكه چه
چيزي درست است نيز نگاه خواهد كرد و چنانچه روش هاي قابل تكرار براي فضاها و مكانهاي عمومي موفق
وجود داشته باشد به آن خواهد پرداخت.
 

ایده و مفهوم کلی هماهنگی طراحی ساخت و ساز شامل تعریف و تعیین مکانها و ابعاد مؤلفه های ساختمان در فضاهای احتمالی برای جلوگیری از اختلال بین دو یا چند رشته از جمله معماری ، سازه ، مکانیک ، الکتریک ، لوله کشی و حفاظت از آتش (MEPF) ، و همچنین سایر رشته ها، ضمن رعایت معیارهای طراحی و بهره برداری (Korman and Tatum 2001 ، Korman et al. 2003).  فرایند حل تعارضات موجود در فرآیند طراحی بسیار نیاز به دانشهایی از حوزه های مختلف است، تا با تصمیم گیری ها یکپارچه و هماهنگ شوند. (Korman et al. 2003, Wang and Leite 2016). به شکلی وسیع تر ، هماهنگی طراحی از طریق یکپارچه سازی طراحی توسط طراحان و پیمانکاران تخصصی مختلف باعث می شود تا یک طرح هماهنگ و یکپارچه را ایجاد شود که بدون درگیری بین اجزاء ساخته میشود. هماهنگی موثر در طراحی می تواند از افزایش هزینه ها ، تأخیر در برنامه ها و اختلالات ناشی از شناسایی تک بعدی موضوعات در یک حوزه خاص جلوگیری شود، زیرا طراحان حوزه کار خود و نحوه ارتباط آنها با سایر رشته ها را بهتر درک می کنند.